Czym zajmuje się filatelistyka?
Filatelistyka to rodzaj hobby polegają- cy na kolekcjonowaniu wszelkiego rodzaju walorów pocztowych, głównie znaczków pocztowych, datowników okolicznościowych, całostek, całości pocztowych i kopert FDC.
Z definicji: znaczki pocztowe są urzędowymi znakami wartościowymi i służą do uiszczania opłat za usługi pocztowe, określone przez Dyrektora Poczty Polskiej. Aby kawałek papieru został znaczkiem pocztowym musi spełnić kilka wymogów formalnych. W szczególności powinien zawierać: nazwę kraju wydawcy, nominał wyrażony liczbowo (w Polsce w złotych, lub groszach), napis przedstawionego obiektu (osoby, stworzenia, rośliny), napisy, daty i hasła wskazują- ce na okoliczność wydania znaczka, i inne dane przedstawiane najczęściej na marginesie albo w pobliżu jego krawędzi, tj. nazwa drukarni, nazwisko projektanta, nazwisko rytownika, rok wydania.
Historia znaczka pocztowego
W 1710 r. w Anglii powołano urząd General Post Office, do którego należały poczty Anglii, Szkocji oraz zamorskich kolonii angielskich. W 1837 r. Rowland Hill ogłosił swój memoriał o reformie poczty, w którym proponował wyznaczenie jednakowej opłaty za listy bez względu na odległość. W maju 1840 r. reformę wprowadzono w życie. Opłata za list wynosiła 1 pens, z ważnością na obszarze całego państwa. Opłaty pocztowe pobierano z góry, za pomocą specjalnie wydanych znaczków. Były to pierwsze na świecie znaczki pocztowe. W ślad za Anglią znaczki wprowadziła Brazylia (1843 r.), Kanton Genewski (1843 r.), Stany Zjednoczone (1847 r.), a następnie inne państwa.
Pierwszy polski znaczek pocztowy
Znaczek z polskim napisem „ZA ŁÓT KOP: 10” został wydany 1 stycznia 1860 r. dla Królestwa Polskiego. W katalogach znaczków świata jest on znany jako Polska nr 1. Pierwszy polski znaczek przeznaczony był do obiegu wewnętrznego na terenie Królestwa Polskiego oraz do korespondencji z Rosją. Znaczek ten był w obiegu przez pięć lat. Został wycofany przez władze rosyjskie po powstaniu styczniowym. Jego istnienie stało się symbolem niepodległej Polski. Do kasowania znaczków sporządzono stemple numerowe, które następnie rozprowadzone zostały po wszystkich urzędach pocztowych na obszarze Królestwa. Przydzielono w sumie 345 numerów. Stempel nr 1 przeznaczony był dla Warszawy.
Źródło: Opracowanie: J. Drabka, doktoranta Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie, SGH.
